మరణమా! ఎవరివోయి అసలు నీవు?
ఎవరిచ్చే ఆజ్ఞతోటి , ఎచటనుండి నీ రాక?
ఎవరినెప్పుడు ఎక్కడికి తీసుకెళ్లె నీ పోక?
కుళ్లు, కుట్రలతోటి అంతా కమిలిపోయిందిక్కడ
కారుకమ్మిన చీకట్లే మిగిలిపోయాయింకిక్కడ
కానీ ధైర్యంగా ఎదురీదుతూ బ్రతికేస్తున్నానిక్కడ
అందుకే, నాకు నేను ధైర్యశాలిననిపిస్తుంది
కానీ, నువ్వంటే నాకు భయమేమోననిపిస్తుంది.
ఎప్పుడో ఒకప్పుడు వస్తావని తెలుసెప్పుడు
నిన్ను దైవం పంపిస్తాడని అనిపించేటప్పుడు
ఏదో ఆశ తళుక్కుమని కనిపిస్తుందప్పుడు
ఇంతకంటే ప్రశాంతత ఎక్కడో ఉందనిపించినప్పుడు
నువ్వు నన్ను రమ్మన్నప్పుడు
గుర్తుంచుకో నీ గుండెల్లో -
కొద్దిపాటి కరుణంటూ నీకైనా అసలుంటే:
నువ్వెప్పుడు పిలిచినా , నేనప్పుడొస్తా, నదిసరే;
కనీసం అక్కడైనా ఇక నా మనసు
నెవరూ గాయపరచలేని, ఎవరూ నొప్పించలేని
స్థలమనేదేదైనా మిగిలుందేమో, మరి వెతుకు!
- Sravan (1943-2005) dt: 14-Jun-87
No comments:
Post a Comment